Kogel door de kerk
Door: Thea
21 Juli 2006 | Australië, Melbourne
**Waarschuwing: extreem sentimentele aflevering**
John en Jeremy zijn de ideale huisgenoten. De afgelopen tijd heb ik twijfelend aan hun keukentafel doorgebracht. Onze keukentafel, mag ik wel zeggen. Ga ik weg op 27 juli, de datum op mijn ticket, of verleng ik mijn verblijf in Melbourne? En hoe lang dan, en hoe moet dat dan, en - en - enzovoorts.
Elke avond komen ze thuis, zetten zich aan de keukentafel, ik zet thee, en dan vragen ze: "En? Weet je het al?" En dan zucht ik diep en zet mijn dilemma nog eens uiteen. John heeft de laatste dagen een grafiek bijgehouden. "Today is a go-home day." "Today is a stay-here day." En hij lacht me niet eens uit.
Maar ik ben eruit. Ik heb geluncht met Bec en koffie gedronken met Natsuko en eindeloos getwijfeld aan de keukentafel met J & J, en ik weet nog steeds niet of ik wel de goede beslissing heb genomen, maar ik ga naar huis. Aanstaande donderdag vertrek ik, en vrijdag 28 juli om 9.20 kom ik aan.
Ik zou heel graag blijven, maar uiteindelijk zou de situatie hetzelfde blijven. Ik voel me op een angstaanjagende manier thuis in Melbourne, maar uiteindelijk is het mijn thuis natuurlijk niet. En een paar maanden blijven betekent een lulig baantje nemen en dat schiet uiteindelijk niet op. Zeker niet als het alternatief in Amsterdam waarschijnlijk veel beter is.
Ik verheug me wel op het feit dat ik weer 'een leven' heb. Werk, vrienden die me langer kennen dan een paar maand, en supermarkten die ik begrijp.
Ik heb het gevoel dat de uitleg niet erg overtuigend is, maar ja. Ge moet het er maar mee doen! Dus, vriendjes en vriendinnetjes, familie en bekenden, neem die vrije dag maar op, haal de spandoeken uit de kast en oefen op de waterlanders, want het kind komt eraan.
Nog meer sentimentele afleveringen zullen de komende dagen ongetwijfeld volgen. Waaronder de Top 10 van irritante dingen in Australie, de Top 10 van dingen die ze in Australie beter doen dan in Nederland, en de Top 10 van nog een heleboel andere dingen. Lijstjes: heerlijk.
Tot dan. Nu eerst wat mensen mailen...
P.s. Kom mensen. Geef mijn weblog een duwtje over de 4000 hits grens. Refresh desnoods een paar keer. ;-)
John en Jeremy zijn de ideale huisgenoten. De afgelopen tijd heb ik twijfelend aan hun keukentafel doorgebracht. Onze keukentafel, mag ik wel zeggen. Ga ik weg op 27 juli, de datum op mijn ticket, of verleng ik mijn verblijf in Melbourne? En hoe lang dan, en hoe moet dat dan, en - en - enzovoorts.
Elke avond komen ze thuis, zetten zich aan de keukentafel, ik zet thee, en dan vragen ze: "En? Weet je het al?" En dan zucht ik diep en zet mijn dilemma nog eens uiteen. John heeft de laatste dagen een grafiek bijgehouden. "Today is a go-home day." "Today is a stay-here day." En hij lacht me niet eens uit.
Maar ik ben eruit. Ik heb geluncht met Bec en koffie gedronken met Natsuko en eindeloos getwijfeld aan de keukentafel met J & J, en ik weet nog steeds niet of ik wel de goede beslissing heb genomen, maar ik ga naar huis. Aanstaande donderdag vertrek ik, en vrijdag 28 juli om 9.20 kom ik aan.
Ik zou heel graag blijven, maar uiteindelijk zou de situatie hetzelfde blijven. Ik voel me op een angstaanjagende manier thuis in Melbourne, maar uiteindelijk is het mijn thuis natuurlijk niet. En een paar maanden blijven betekent een lulig baantje nemen en dat schiet uiteindelijk niet op. Zeker niet als het alternatief in Amsterdam waarschijnlijk veel beter is.
Ik verheug me wel op het feit dat ik weer 'een leven' heb. Werk, vrienden die me langer kennen dan een paar maand, en supermarkten die ik begrijp.
Ik heb het gevoel dat de uitleg niet erg overtuigend is, maar ja. Ge moet het er maar mee doen! Dus, vriendjes en vriendinnetjes, familie en bekenden, neem die vrije dag maar op, haal de spandoeken uit de kast en oefen op de waterlanders, want het kind komt eraan.
Nog meer sentimentele afleveringen zullen de komende dagen ongetwijfeld volgen. Waaronder de Top 10 van irritante dingen in Australie, de Top 10 van dingen die ze in Australie beter doen dan in Nederland, en de Top 10 van nog een heleboel andere dingen. Lijstjes: heerlijk.
Tot dan. Nu eerst wat mensen mailen...
P.s. Kom mensen. Geef mijn weblog een duwtje over de 4000 hits grens. Refresh desnoods een paar keer. ;-)
-
21 Juli 2006 - 06:39
Sil:
Hey Thea!
Volgens mij heb je de goede beslissing genomen! Ik zal je verhalen gaan missen! Goede terugreis, en tot horens op de ZKM-lijst!
Lieve groet, Sil.
-
21 Juli 2006 - 08:49
Daniël:
Tot snel dan! enne....uit welingelichte bronnen heb ik vernomen dat ze op 't Spui een leuke job open hebben staan ;-) -
21 Juli 2006 - 10:05
Nancy:
Het klinkt nog niet echt heeeeeeeeel overtuigend je verhaal maar ik begrijp dat je er in ieder geval heel goed over nagedacht hebt. Geweldig die J en J, die begrijpen pas wat een vrouw nodig heeft, begrip en niet alleen maar oplossingen ;-), doe mij ook zulke vrienden.
See you next week. Goede reis.
groetjes Nancy
-
26 Juli 2006 - 09:42
Hans:
Goed om te horen dat je weer terug naar Nederland komt. En, waarempel, je hebt het langer uitgehouden dan de 3 maanden die ik je gegeven had.
Goede reis terug en misschien tot binnenkort! (of ben je eerst aan een vakantie toe na deze reis?)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
