Dia-avond (verlenging)

Daar zijn we weer. Het internetcafe in het hostel had een technisch probleem, wat voordelen had (gratis internet) en nadelen (de computers accepteerden geen externe schijven), zodat ik wel de halve wereld heb ge-emaild maar de dia-avond nog verder in het slop raakte... Maar zo gaat dat met dia-avonden. Als iedereen allang in slaap is gesukkeld, staat de gastvrouw nog steeds enthousiast de boel aan elkaar te praten.

Terwijl de foto's geupload worden (duurt even) en we vol spanning afwachten of het kabinet nu valt of niet, zal ik vertellen hoe het in Brisbane was.
Het leukste aan Brisbane: ze hebben er een winkel die zakken drop van twee kilo verkoopt. Sheila zei dat zo tussen neus en lippen door. Alsof al die jaren emailcontact haar niet hebben geleerd dat er voor mij toch een paar primaire levensbehoeften zijn, en een daarvan is drop.
Ik heb twee zakken ingeslagen, en Sheila heeft een mintnopje geproeft. Ik wist wat er ging gebeuren, want John en Jeremy zijn ook al eens voor de bijl gegaan: stuiptrekkingen, achteruit tegen de muur aan kruipen in combinatie met een raar gegil, sprints naar de prullenbak. Zo ook Sheila. Nadat ze de smaak had weggespoeld met cola, zei ze dat het smaakt naar veevoer.

Verder is Brisbane vast heel leuk, maar van de stad zelf heb ik niet veel gezien. We zijn wel naar Mount Nebo gereden, dat is bij haar ouderlijk huis om de hoek en vroeger kwam ze er heel vaak. Een vriend van haar die er woont was jammer genoeg niet thuis, maar het was toch leuk om even rond te kijken. Veel huizen zijn er tegen de heuvel aan gebouwd, deels op palen. Het ziet er nogal eng uit allemaal, maar ik neem aan dat ze niet omvallen. Straks zal ik een foto laten zien.

Verder waren we twee keer van plan om heel heldhaftig uit bed te kruipen om een WK-wedstrijd te zien: een keer om half vier en een keer om half vijf. Niet gelukt. Het hielp ook niet dat Sheila zelf geen tv heeft en we dus een kroeg, of een 24hr McDonalds moesten opzoeken. Dat was gewoon te ver van ons bed, letterlijk.

Verder vond ik Brisbane niet zoveel aan. Het was wel leuk om weer in een grote stad te zijn, waar ze goede boekwinkels en platenzaken hebben. (De schade: twee Neil Young cd's, drie boeken en twee veel te dure tijdschriften.)

En het museum had een mooie tentoonstelling over de jaren '70, toen demonstreren in Brisbane zo ongeveer verboden was, en verschillende protestgroepen in een soort staat van oorlog verkeerden met de politie en de premier van Queensland (elke staat heeft er een).

Maar na zes dagen kreeg ik het een beetje benauwd in de wereld van Sheila, dus nam ik het vliegtuig naar het deel van Australie waar ik nog niet geweest was: de westkust. En nu zit ik alweer een paar dagen in Perth. Natuurlijk werd het de dag na mijn aankomst pestweer. Dat is al zo sinds Cairns. In Brisbane, waar het al maanden niet geregend had en waar tuinsproeien verboden was sinds een paar weken, begon het gesputter al toen ik op het vliegveld aankwam. Toen ik vertrok, kreeg ik een smsje van Sheila dat "the sun won't stop shining now". In Perth hadden de weergoden niet meteen door dat ik was geland, maar dat haalden ze de volgende dag wel in: constant regen, alsof ik in Ierland zit ofzo.
Sindsdien is het bewolkt, en eigenlijk ook vrij koud. Daar word ik een beetje chagerijnig van, geloof ik. Dat moet nog wat worden als ik weer in Nederland ben. Misschien toch maar emigratie overwegen... Hoewel ik hoor dat het volop zomer is bij jullie. Geluksvogels. Ik vind het de wereld op z'n kop.

Met mijn dia-voorstelling was ik gebleven in Darwin. (Als ik jullie was, zou ik de draad kwijtgeraakt zijn. Ik zal het een beetje bijhouden in het vervolg.)
In darwin, zoals ik al geschreven had, vooral veel rondhangen en uitgaan. Dat beviel goed, en daarom maar liefst twee foto's! Een van Simon, die in het cafeetje werkt waar we elke ochtend ontbeten. Simon heeft hier een lullig tiaraatje op z'n hoofd, omdat hij jarig is. Het meisje naast hem werkte er tijdelijk, ze komt uit Engeland en trekt ook rond. Ze zochten nog mensen, en ik heb serieus overwogen er te solliciteren.
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/DSC00629.jpg

O. Ik zie dat de andere foto op een of andere manier niet is geupload. Jammer, de vissen die en masse op ons brood afkwamen gaan aan jullie neus voorbij.

Na Darwin ging ik met Ellen op avontuur in een brak autootje uit 1978, op weg naar Cairns. Dit is Ellen:
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/DSC00665.jpg
Ellen heeft een hekel aan op de foto gaan, dus hier deed ik net of ik het landschap rechts van haar aan het fotograferen was.

Twee beesten die we tegenkwamen: eerst een rare vogel. Ik ben hem later in het museum in Brisbane tegengekomen als een familielid van de struisvogel (?) die rap zeldzaam aan het worden is, dus kijk nog maar even goed!
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/DSC00663.jpg
Ze waren met z'n tweeen maar zodra de auto stopte, zetten ze het allebei op een lopen. Dat hebben ze dan wel weer gemeen met de struisvogel. Die blijft lopen tot ie niet meer weet waarom ook alweer.

En een roofvogel. Ik was uit de auto gestapt om een oase te fotograferen, toen ik een schaduw over mij heen zag trekken. Het leek alsof hij een meter boven mij vloog. Hier is hij alweer wat hoger.
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/DSC00656.jpg

De Stuart Highway heeft mij zo lang gezelschap gehouden (of misschien eerder andersom...) dat ik er sentimenteel van ben geworden. Daarom dames en heren, stel ik u voor aan de weg die dwars door Australie loopt, van Adelaide tot aan Darwin, door barre droogte, eindeloze leegte en zo nog wat van die dingen!
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/DSC00650.jpg

Drie keer raden wat dit is.
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/DSC00672.jpg
Nee, het is geen dooie boom. Ook geen modderhoop gemaakt door kleuters op het strand. Ook geen raar Aboriginal kunstwerk. Het is een termietenheuvel. Het bestaat uit een mengsel van grond, speeksel en, als ik het goed onthouden heb, stront. In de trein van Alice naar Darwin konden we er maar niet achterkomen wat het was, en je ziet ze echt overal. De steward zei dat het mierenheuvels waren, en dat geloofden we natuurlijk niet. Die heuvels zijn echt enorm, sommigen zijn letterlijk manshoog. Dat kunnen die kleine miertjes natuurlij niet, vonden wij. Termieten zijn zelfs nog veel kleiner dan mieren, dus ik sta er nog steeds versteld van.

Ik geloof dat dit de stop na Mt Isa was, ik weet niet meer hoe het heet. Dit was een camping, maar dat is altijd een rekbaar begrip in de outback.
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/241f768e.jpg

Op tankstations kom je de raarste figuren tegen. Deze hond lag al de halve ochtend in de achterbak terwijl het baasje binnen de krant aan het lezen was met ee biertje. Ik moet zeggen dat je het ook wel aan hem kunt zien.
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/108f282b.jpg

Een mooi uitzicht, in de buurt van Townsville.
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/9242df22.jpg

Een onvolledig geuploade foto van drie bomen die in elkaar zijn gegroeid. Tenminste, zo zag het er uit.
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/468a73b4.jpg

Als jullie het gevoel hebben dat ik er een beetje doorheen vlieg, dan kan dat kloppen. Ik kan namelijk niet wachten tot ik eindelijk ben beland bij mijn meesterwerkjes: onderwaterfoto's! Van het duiken op de Great Barrier Reef natuurlijk.
Zoals daar zijn:
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0017.jpg
en
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0011.jpg
Wacht wacht, er zijn er ook waar het object ook daadwerkelijk in zijn geheel in beeld is. Valt niet mee hoor, zo'n camera richten op iets terwijl je bezig bent niet tegen het rif aan te dobberen.

Het weer was slecht en de camera ook, dus het rif ziet er wat grauw uit. In het echt was het echt prachtig, en af en toe - als de zon doorbrak - waren de kleuren adembenemend.
Het rif, vlak onder de wateroppervlakte, met een school vissen:
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0023.jpg
De schildpad die mijn haar kwam opeten:
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0021.jpg
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0020.jpg
Een hele grote vis. Een ander excuus waarom hij er niet helemaal op staat heb ik niet. Maar hij was echt heel groot!
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0018.jpg
Weer een stuk rif, dieper onder water:
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0014.jpg
Deze vissen waren erg nieuwsgierig. Dit is aan het eind van de duik, vlak bij de boot.
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0004.jpg
En vlak onder de boot:
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0003.jpg
Dit zullen wel vissen zijn die hopen op iets te eten van de boot.
Onze fearless leader: de dive master.
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0000.jpg
Ziet hij er niet kapitein-achtig uit? Die blik zegt toch genoeg...
En het cruise schip van afstand.
http://img.photobucket.com/albums/v466/thea634d/Australie/12771-1_0002.jpg

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar het worden strafschoppen. Ik heb nog vier minuten voor mijn internet ermee ophoudt, en nog allemaal foto's van Brisbane. Tot de volgende keer dus maar weer...